Klimmen en klauteren in Drakensbergen

Dit weekend (vrijdag tot en met maandag) zijn we naar Drakensbergen geweest. Auto gehuurd en rijden maar! Dit was makkelijker gezegd dan gedaan, onze auto bleek namelijk gladde banden te hebben, dus moest er iets geregeld worden. Gelukkig waren ze bereid om ons een grotere auto te geven voor hetzelfde geld. Dus zo is onze Hyundai Atos veranderd in een Renault Sandero (Sander genaamd ).

Het rijden is erg leuk hier, eerst even wennen, maar dan gaat het allemaal prima. Snelwegen zijn hier iets anders dan in Nederland. Ze zijn vaak enkelbaans en de tegenliggers rijden op dezelfde weg, er zit geen vangrails tussen de rijbanen. Inhalen kan ook gewoon, de auto voor je gaat half op de vluchtstrook rijden en jij moet er voorbij gaan. Als je er voorbij bent, even je alarmlichten aan om te bedanken. Ook keren op de snelweg kan gewoon, er rijdt niet zoveel verkeer (dit heb ik dus gedaan… waren uiteraard weer verkeerd gereden).

Door Senekal naar Betlehem, hier hebben we boodschappen gedaan voor het avondeten en ontbijt de volgende dag. Toen via Harrismith richting Bergville. Daarna kwamen we overal wegwerkzaamheden tegen. Hier gaat dat iets anders dan in NL. Een kant mag rijden, de ander moet wachten. We zijn in totaal wel 5 van dit soort opbrekingen tegen gekomen, schoot dus niet echt op. Toen kwamen we op de weg ook nog bavianen tegen, die blijven rustig zitten en trekken zich niets aan van auto’s. In Drakensbergen zijn we eerst gaan quad-rijden, erg leuk! Door plassen, en over heuveltjes scheuren, door beekjes heen rijden, erg leuk allemaal! De modder zat uiteindelijk ook overal!

De weg naar het hostel was makkelijk te vinden, dit stond met grote borden aangegeven. (Bloemfontein uitkomen was eigenlijk een stuk moeilijker). In het hostel hebben we de tenten opgezet en hebben we zelf gekookt. ’s Avonds zijn we in het jacuzzi midden in de bar gegaan, erg warm maar wel lekker.

Zaterdag zijn we zelf naar het Cathedral Peak park gereden. Hier hebben we een wandeling naar de Doreen Fall gemaakt. Dit was een wandeling van 2 uur en was goed te doen. De waterval zelf was erg leuk, hier konden we onder staan in een soort grot en ook in de waterval zelf kon je staan. Je kon ook zwemmen daaronder, dit hebben wij uiteraard ook gedaan. Erg koud maar een super ervaring!

Zondag zijn we met een hike meegegaan vanuit het hostel. Dit was een wandeling naar de Sentinel Peak en de Tugela Falls, de hoogste waterval van Afrika en de een-na-hoogste van de wereld. Dit was een flinke tocht, we zijn 6-en-half uur onderweg geweest. Hiervan hebben we wel anderhalf uur pauze gehad denk ik. De tocht had wel een aantal spannende elementen:
Paadjes van 30cm breed vlak naast de afgrond.
Rotsen die we over moesten steken en die nat waren. Het richeltje waar je op kon staan was 5cm breed.
Klim van 250m (alleen het hoogteverschil) over rotsen en stenen omhoog.
Ladders van 20m en 25m afklimmen langs een steile rotshelling.

Maar de tocht had natuurlijk ook onwijs, mooie gave dingen:
Uitzicht vanaf 3100m hoogte over een weids landschap.
Uitzicht op de waterval.
De tocht in het busje naar 2000m hoogte over een onverhard pad.

De tocht terug naar de busjes was zwaar. De groep viel wat uiteen, we moesten dus zelf onze weg zoeken. Dit was soms iets lastiger dan verwacht, het pad was niet altijd even duidelijk te zien. Ook waren we allemaal wat vermoeid dus de coördinatie werd iets minder, dit resulteerde in regelmatig struikelen en bijna vallen. Uiteindelijk kwamen we om 16:30 weer aan bij de auto’s en waren we blij dat we even konden uitrusten in het zonnetje.

Terug in het hostel konden we meteen aanschuiven voor het avondeten, erg handig als je al moe bent! ’s Avonds uitgeblust in bed gaan liggen. Jammer dat mijn schouders en nek verbrand waren, en dat het matje waar we op lagen maar 1cm dik (eigenlijk dun) was, dat slaapt toch net wat minder lekker!

’s Maandags zijn we rustig opgestaan, de tenten ingepakt en ontbeten in het hostel. Allemaal erg makkelijk en goedkoop, R7 voor 4 toasten met jam, dit is ongeveer 70 eurocent…
Toen naar de Sterkfontein-dam gereden, hier hebben we nog even 2 uurtjes lekker gezeten, gelegen en gelezen. Toen op ons gemak weer naar Bloemfontein gereden, we waren in 4-en-half uur weer terug in de stad, veel sneller dan de heenweg!
Foto’s van dit avontuur staan weer op mijn picasa!